Feather Island

Ze stapelt vier sloffen sigaretten
in losse pakjes op elkaar. Een koffer
gelijk het eiland van rots, meisjes

te zongebruind en hoe blond
het haar. Voordat we gaan

komt er nog iets aanwaaien
door het glasloze raam van wat
zich een hotel wil noemen.

Hebben we alles?

Ze zegt dat de ziel van een dode
terug kan keren als vlinder.
Sluit de rits onder haar benen.

Op het perron in een vorige stad
vraagt een vrouw in winterjas
uit welke richting de trein naar Tallinn

zal komen, terwijl een horde
mensen stil naar het oosten kijkt.

Ik zoom verder in en neem
weer niet van mijzelf een foto.

Feit

Onze huid vernieuwt zich elke vijftig dagen.

Wanneer we weer op een vliegveld
elkaars gezicht terugvinden

ben ik één of twee keer iemand anders.

Write Now !

Write Now! is een jaarlijkse schrijfwedstrijd voor jongeren van 17-24 jaar. Volgens mijn leerlingen ben je vanaf 25 jaar "op leeftijd," dus die grens is goed gekozen. Zeven jaar geleden was ik zeventien en won de voorronde in Breda. Omdat dit het aller-allerlaatste jaar was dat ik mee mocht doen, besloot ik wat gedichten in te sturen voor de voorronde in Den Bosch. Gisteren was de prijsuitreiking. Op 22-23 juni mag ik naar Rotterdam voor een volledig verzorgd finaleweekend. De bloemen staan in een geïmproviseerde vaas, de boekenbon t.w.v. 250 euro ligt klaar om uitgegeven te worden (naast de boekenbon van afgelopen vrijdag). De tweede prijs was voor Marjolijn van de Gender met haar prozatekst, de derde prijs ging naar de gedichten van Loren Brouwers. Ik voel me haast verplicht eens iets aan goede doelen te gaan schenken.

Uit het juryrapport:

"Een kosmopolitische wereld ademde in deze gedichten. We gaan van een vijver in Central Park waar alle bruiden zich verzamelen naar het Tate Britain-museum in Engeland naar de straten van Edingburgh, Stockholm en Berlijn. In ieder gedicht worden we langs prachtige details geleid, zoals ‘We volgen de nummers en lijnen / tot in de ruime waar een schaap / op sterk water leeft.’ Alles klopt aan deze inzending. De vorm, de spatiëring, de verbeeldingskracht en de boodschap."

Meer info op de website: hier

Nordic Art

Tot begin mei is in het Groninger Museum de tentoonstelling Nordic Art te zien. Naar aanleiding hiervan organiseerde het museum een poëziewedstrijd. Er waren met name heel veel boekenbonnen te winnen (200/150/100 euro). Daarvoor wil ik best een paar uur in de trein zitten. Het winnende gedicht was van studentenflatgenootje Marieke Rijneveld. Onderstaand gedicht - enigszins geïnspireerd op het schilderij First Snow - kreeg de tweede prijs. Als het goed is zijn alle bekroonde schrijfsels binnenkort in het Museummagazine en op de website te lezen. 

Meer info op de site van het Groninger Museum: hier 

Louis Sparre, First Snow 

November

  

Je kunt niet dichter bij het raam  

gaan zitten. In een ander huis 

blaast men witte ballonnen

door de kamer en legt een hand

alvast de messen klaar. Wie hier

nu binnenkomt vindt lege borden,

onder de tafel een kind dat de zon

nog een glimlach aanmeet.

We komen ergens aan vanavond,

op een feest of in een bed waar

een lichaam mist. Langs het water

rijdt een andere vader met zijn zoon

voorop de fiets. In zijn linkerhand

het hoofd dat hem een kussen denkt.

Binnen wacht een meisje van twaalf

misschien tot ze wordt thuisgebracht

maar nog het meest op sneeuw. 

Dichter aan tafel

Zoek mij op de poster...

De geest moet waaien. Zo heet het literatuurfestival dat van donderdag 23 t/m zondag 26 mei plaatsvindt in Arnhem. Het festival werd al een aantal keer eerder georganiseerd door literair productiehuis Wintertuin. Dat dan weer in Nijmegen zit. Net als vorig jaar kunnen bezoekers elke avond in café/restaurant Dudok terecht voor eten en een glas wijn. Van de menukaart kun je echter ook gedichten bestellen. De dichter komt de bestelde titel aan je tafel voordragen. Op donderdag draai ik een avonddienst. Op de andere dagen lezen Joep aan den Boom en Simon Mulder voor. Alle drie worden we vergezeld door dichtende studenten van Creative Writing ArtEZ.

Meer info op de website:
hier

Zondag

Hoe klein kun je deze kamer maken.

De donkere kasten nemen alle ruimte

rond de tafel in.

Voor iemand die zoveel bewaart

heb je weinig verhalen meer.

Je spreekt over de mensen buiten

en het weer. Ik vertrek nadat je nogmaals

in Indië bijna bent doodgegaan.

Ik kan je nog vertellen dat de helft

van de kinderen is uitgevlogen.

Je knikt en noemt de namen op

van wie onlangs ook een of andere zee

zijn overgegaan. Jij blijft voorlopig

waar je bent, ver van het water.

Meander (again)

Naar aanleiding van het winnen van de door Meander georganiseerde wedstrijd onderwierp één van de medewerkers mij aan een aantal niet al te makkelijke vragen. Het interview en drie nieuwe gedichten zijn vanaf nu op de website te vinden.

Interview over reizen, vreemde talen, Engeland, Frankrijk en andere langeafstandsdingen: hier.
De gedichten: daar.

Voor dit nummer mocht ik drie dichters voorstellen aan het publiek - voor zover ze al niet redelijk bekend zijn - en mooie woorden over hen zeggen. De gedichten van Nicole Teunissen, Roel Weerheijm en Meliza de Vries zijn hopelijk ook snel op de homepage van Meander te lezen. Het complete nummer is wel te vinden: hier.

Volgend jaar NY

Nu is er een bed - breed genoeg om samen

in te slapen. Ik weet hoe te komen en te gaan. 

Gemiddeld loopt een mens in zijn leven

vier keer de wereld rond. Terwijl jij hier wacht

en deze afstand uittekent op het behang

loop ik mijn nieuwe schoenen stuk

op de straten van Edinburgh, Stockholm

en Berlijn. Er zijn kathedralen met uitzicht 

op de wolken en een vriendin

die zich afvraagt of je van deze hoogte

iemand zou kunnen doden met een muntje.

Maak je ruimte voor de verhalen waarmee

ik thuiskom en wat ik moet berekenen:

hoeveel steden kunnen er in één zomer

aan mijn voeten liggen. Hoe houd ik later

alle foto's uit elkaar. 

The Waves

Op Gedichtendag (die tegenwoordig een week blijkt te zijn) werd de uitslag van de Meander poëziewedstrijd bekend gemaakt. Het thema van de wedstrijd was Golven. Meer info, waaronder de andere winnende gedichten zijn te vinden op de website: klik hier.

Het prijzengeld zal met name besteed worden aan het afbetalen van studieboeken over
didactiek en psychologie. En misschien ook maar weer eens een poëziebundel.
Uit 293 inzendingen werd door de jury dit gedicht gekozen:

Tate Britain

We volgen de nummers en de lijnen

tot in de ruimte waar een schaap

op sterk water leeft.

Er hangen vlinders met spijkers aan de muur

en hun vleugels zijn blauw als de zee.

Zo is er meer in de wereld dat ik niet begrijp.

In elke kamer zijn er mensen die foto’s nemen

van een schilderij.

We blijven staan waar Ophelia ligt

tussen het golven van bloemen en het groen.

Hij zegt dat het zo net een sprookje is, maar ik

ben dichterbij het water. Ik wijs naar de vrouw

die zonder haar camera niet weet

hoe ze moet kijken en ontvouw een nu niet

meer op te vouwen plattegrond. Dit museum

heeft nog zeker vijfenveertig kamers.

Wanneer je me over de drempel schuift

is er niets dat je herkent.